ชื่อโครงการ “โรงเรียนโมเดลต้นแบบ เกษตรผสมผสาน”

               อาหารคือหนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการมีชีวิตอยู่บนโลกของคุณใช่หรือไม่?

ถ้าวันนึงคุณมีเงินจำกัด...คุณจะเลือกซื้ออาหารหรือทำอย่างอื่น?

คุณคิดว่าปัจจุบันมีพื้นที่ทางการเกษตรมากพอที่จะเลี้ยงคนทั้งโลกได้จริงหรือ?

ถ้ามีเงิน แต่ไม่มีผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรมาขายที่ตลาดหรือร้านค้าคุณจะทำอย่างไร?

ดิฉัน Miss Thailand World ได้พบคำตอบที่ยั่งยืนให้กับคำถามเหล่านี้ ที่นี่...โรงเรียนบ้านห้วยปู อำเภอกัลยาณิวัฒนา จังหวัดเชียงใหม่ จังหวัดบ้านเกิดของดิฉัน ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศ

         ดิฉัน ได้ร่วมกับมูลนิธิตะวันฉาย องค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไร เดินทางไปยังโรงเรียนแห่งนี้ เพื่อร่วมสร้างและพัฒนาการเกษตรผสมผสานให้กับคนในท้องถิ่น โดยเริ่มจากเด็กและเยาวชนในโรงเรียน เพราะพวกเขามีอิทธิพลต่อพ่อแม่ญาติพี่น้อง และจะเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า

          เพราะที่นี่อยู่ห่างจากความเจริญ สูงจากระดับน้ำทะเล 1,455 เมตร การเดินทางเข้าออกยากลำบาก ต้องใช้รถกระบะข้ามเขาหลายลูก มีโค้งและความสูงลาดชัน ถือเป็นข้อจำกัดที่ทำให้พวกเขาได้เห็นความสำคัญของการรู้จักพึ่งพาตนเอง โดยเฉพาะในเรื่องจำเป็นพื้นฐาน คือ อาหาร

          โดยโรงเรียนดังกล่าวมีเด็กนักเรียนจำนวน 90 คน ทั้งหมดเป็นชนเผ่า “ปาเกอกะญอ” มีนักเรียน 30 คนอาศัยกินนอนที่โรงเรียน เราร่วมกันทำโครงการ “เกษตรแบบผสมผสาน” ...โรงเรียนแห่งนี้ถือเป็น “โมเดลต้นแบบ” ที่จะมีอีกหลายโรงเรียนมาเรียนรู้และเจริญรอยตามเมื่อเห็นผลสำเร็จเห็นอย่างชัดเจน

           เราช่วยกันสร้างเล้าไก่ขนาดพอเหมาะ เพื่อให้เด็กๆ ได้มีไข่ไก่ไว้รับประทานเสริมสร้างโปรตีน เราทำแปลงเกษตรโดยปลูกผักบุ้งเป็นอย่างแรก และจะหมุนเวียนไปด้วยผักชนิดอื่นๆ ตามฤดูกาล ซึ่งทั้งเล้าไก่และแปลงเกษตรแน่นอนว่ามันจะต้องปลอดสารเคมี

           โครงการ “เกษตรแบบผสมผสาน” เล็กๆ ที่โรงเรียนแห่งนี้ ไม่ใช่เป็นเพียงการสร้างแหล่งอาหารเท่านั้น แต่คือการจุดประกายให้พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะพึ่งพาตนเอง ยืนอยู่ได้ด้วยตัวเองอย่างพอเพียงและยั่งยืน ได้เรียนรู้ในการร่วมแรงร่วมใจ ได้เรียนรู้ที่จะรับผิดชอบชีวิตของพวกเขา เรียนรู้ที่จะเป็นผู้ให้ต่อส่วนรวม

และเราจะกลับมายังโรงเรียนแห่งนี้อย่างสม่ำเสมอเพื่อติดตามผลของ “โมเดลต้นแบบ” เพื่อขยายผลต่อไป